Uniek: sneeuw in Zuid-Afrika
Gaan wij in Nederland door het laatste stukje van de zomer heen, op het zuidelijk halfrond loopt de winter op zijn einde. En die is daar dit jaar niet ongemerkt voorbij gegaan.Eerder al schreven we over de sneeuw in Argentinië die de wintersportgebieden daar aan een dikke laag hielp, waar door de coronapandemie dan weer weinig mee gedaan kon worden. Eerder deze week was het ook in Tasmanië en in het zuiden van Australië raak. Aan de achterzijde van een bijzonder actief lagedrukgebied slaagde een sterke zuidelijke wind erin om een flinke bak met kou, helemaal afkomstig vanuit het ver weg gelegen Zuidpoolgebied, tot het zuiden van Australië door te laten dringen.
Het had effect, want in zowel Tasmanië als in het zuiden van Australië kwam het op veel plaatsen tot sneeuwval, soms bijna tot in het laagland aan toe. In de Australische Alpen viel in de hogere delen hier en daar meer dan een meter. Ook in de hoofdstad Canberra sneeuwde het enige tijd. Het leverde bijzondere plaatjes op van kangoeroes in een wit besneeuwde wereld en Australiërs die nieuwsgierig het land in trokken om de sneeuw mee te maken. Inmiddels is de koude lucht er verdwenen, maar maandag lijkt vanuit het zuiden een nieuwe portie kou op komst en dan zou het opnieuw op diverse plaatsen kunnen sneeuwen.
Sneeuw in Zuid-Afrika uniek
Ga je verder naar het westen, dan kom je in Zuid-Afrika uit. Daar is sneeuw echt heel uniek. Alleen op bepaalde bergtoppen sneeuwt het ieder jaar wel een keer en in Lesotho is er zelfs een skigebied, dat het overigens vrijwel altijd van kunstsneeuw moet hebben. Hoe bijzonder was het dan ook toen rond 18 augustus vanuit het zuidwesten een scherp koufront het land binnendrong. Kaapstad ging als eerste voor de bijl. Op de 1086 meter hoge Tafelberg daalde de temperatuur snel onder nul en zette zich een flinke hoeveelheid ijs af. Mensen die het uitzichtpunt op de berg – in korte broek – bezochten, wisten niet wat ze meemaakten. Ook al was er verder niets te zien, het ijs en de sneeuw maakten hun dag helemaal goed.
Dieper landinwaarts sneeuwde het vanaf duidelijk lagere hoogten, en dus ook in bewoonde gebieden. Veel mensen daar hadden nog nooit sneeuw gezien en wisten niet wat ze meemaakten toen de eerste vlokken vielen. Het werd bijna feest. Iedereen rende met camera’s naar buiten om dit in hun ogen ongelooflijke schouwspel vast te leggen. Het gejuich was niet van de lucht. Anderen trokken de bergen in om te zien hoe een witte wereld eruitziet. Ze moesten er vaak einden voor lopen, maar vonden wel wat ze zochten. Ook in Zuid-Afrika dringt dit weekend een nieuwe golf met kou binnen, die opnieuw op diverse plaatsen sneeuw zal brengen. Het nieuws staat al bol van de winterverhalen.
Winter wordt het niet zomaar
Het is niet zo makkelijk om het in Australië of in Zuid-Afrika winter te laten worden. Het zuiden van Australië ligt op 35 graden zuiderbreedte, Kaapstad zelfs op 33 graden zuiderbreedte. Dat is ongeveer zo ver van de zuidpool vandaan als bij ons het noorden van Afrika van de noordpool. Met dit verschil: koude, van de zuidpool afkomstige winterlucht moet onder alle omstandigheden eerst een enorme zee overstekken voordat ze of in Zuid-Afrika, of in het zuiden van Australië aan land komt. Dan heeft de koude lucht natuurlijk al veel van haar antarctische eigenschappen verloren, vooral op leefhoogte.
Dat het op het zuidelijk halfrond de afgelopen maanden vrijwel overal toch is gelukt, heeft met het nu en dan zeer koude winterweer van de laatste tijd op Antarctica te maken. Ook nu ligt de gemiddelde temperatuur er over een uitgebreid gebied enkele graden beneden de toch al bijzonder lage normaal. Eenmaal op transport naar het noorden gezet, heeft de lucht dus meer tijd dan anders nodig om haar wintereigenschappen te verliezen. En dan kan het toch aan de randen van de continenten ten zuiden van de evenaar even winter worden. De mensen daar vinden het over het algemeen prachtig, zeker als ze hun eigen woonruimte min of meer warm kunnen houden. In de sloppenwijken is het natuurlijk veel minder leuk.