De gele bloemenzee is er weer
Het duurde even, maar hij is er weer. De grote jaarlijkse gele bloemenzee die je op de gekste plekken aantreft. Vorig jaar was het een vroege explosie, dit jaar is het ‘beter laat dan nooit’.Je ziet ze weer overal: weelderige gele bloemendekens in bermen, langs kades, op akkers, en in allerlei andere ‘verdomhoekjes’ zoals loze ruimte binnen verkeersknooppunten. Knooppunt Oudenrijn is nog nooit zo mooi geweest! Het is een schitterend gezicht. En het is een van de tekenen dat de lente definitief is doorgebroken.
Kool, raap, mosterd
De bloemen die je ziet zijn niet allemaal dezelfde. De gele massa bestaat voornamelijk uit koolzaad en raapzaad. Het verschil tussen die twee is lastig te zien, en zit in kleine details, zoals de positie van de knoppen. Koolzaad is een landbouwgewas en raapzaad is een inheemse wilde (berm)plant. Koolzaad bloeit meestal iets later dan raapzaad, maar het ontloopt elkaar niet veel. De hoeveelheid koolzaad als landbouwproduct is de laatste jaren trouwens flink toegenomen.
Nog een ander familielid is mosterdzaad. Deze bloeit voornamelijk in de zomer, in de maanden juni tot september. De plant is niet erg kieskeurig wat betreft de ondergrond, en vermeerdert zichzelf. Vandaar dat je hem werkelijk overal kunt tegenkomen.
Superbloom
In het stralend zonnige en warme voorjaar van 2020 leken al die koolzaadbloemen wel van de ene op de andere dag uit de grond geschoten. Plotseling was heel Nederland kanariegeel geworden. Er leek wel sprake van een superbloom, zoals de bloemen-explosies waar in de VS wel eens sprake van is, en die zelfs vanuit de ruimte te zien zijn.
Dit jaar hebben we er een stuk meer geduld voor moeten hebben. Het voorjaar verloopt dit keer compleet anders dan vorig jaar, zoals we hier al vaker beschreven. Dat zien we dan ook overal om ons heen terug. De natuur komt later, en vooral een stuk langzamer op gang. Die zogenaamde superbloom van vorig jaar, beschreven we hier toen rond 15 april. Bijna een maand eerder dan dit jaar.
Snoozen
Nu was het wekenlang ‘te koud’. Overdag kwamen we vaak met hangen en wurgen iets boven de 10 graden uit, en het vroor bijna elke nacht wel ergens. De sporadische warmere dagen eerder in het jaar maakte de natuur wel wakker, maar de ontwikkeling daarna was op z’n hoogst behoedzaam. Alsof er voortdurend op de snooze-knop werd gedrukt. Heel mondjesmaat werd het wel wat groener, maar ook zijn er heel wat bomen en planten die nog moeten beginnen.
Van een explosie kun je dit keer dan ook bepaald niet spreken. Ook de koolzaadbloemen verschenen dit keer beetje bij beetje. Maar sinds een paar dagen valt het toch weer heel erg op. Overal barst het groen (en geel) uit z'n voegen. Dat is natuurlijk niet zo gek: sinds een paar dagen hebben we definitief afgerekend met de kou. Die komt ook echt niet meer terug. En het blijft toch mooi om te zien hoe de natuur precies lijkt te weten wat haar te doen staat.
Over de streep
De langverwachte groene explosie lijkt nu toch echt op stoom. Begrijpelijk: niets lekkerder dan een combinatie van warmte en een paar lekkere buien, toch? En nu er aan dat weerbeeld voorlopig nauwelijks iets verandert, zullen de komende dagen steeds meer laatbloeiers over de streep getrokken worden. Kun je nagaan hoe het over een week zal zijn!
(We zien de foto's graag verschijnen via foto@weer.nl ;-) )
