Klimaatverandering: in 1912 wisten we al dat het ooit zover kon komen

De tweet ging het internet rond. Op de foto zie je een kort krantenbericht, op 14 augustus 1912 gepubliceerd in de Nieuw-Zeelandse krant ‘The Rodney and Otamatea Times’. Onder de kop ‘Kolenconsumptie beïnvloedt het klimaat’ staat er het volgende in: ‘De kachels in de wereld verbranden nu ongeveer 2 miljard ton aan steenkool per jaar. Tijdens de verbranding ervan komt jaarlijks ongeveer 7 miljard ton aan CO2 in de lucht. Dit zorgt ervoor dat de lucht steeds meer als een deken voor de aarde gaat werken en dat de temperaturen stijgen. Dit effect kan in de komende eeuwen aanzienlijk worden’.

Klein bericht, grote boodschap

Hoe klein het bericht ook is, je zou het een voorloper van het IPCC-rapport kunnen noemen. Veel mensen reageerden met ongeloof op de tweet. Was het bericht wel echt? Het Amerikaanse Newsweek besloot het in zijn fact-check sectie te onderzoeken. De journalisten kwamen bij de Nationale Bibliotheek van Nieuw-Zeeland terecht. Op de internetsite ervan bevindt zich een plek waar oude krantenuitgaven uit het land zij gedigitaliseerd. Daar vind je het bericht uit ‘The Rodney and Otamatea Times’ op de in de tweet van Historical Photos aangeven datum netjes terug, op pagina 7 van de krant van 14 augustus 2012. Het bleek ook in de ‘Waitemata and Kaipara Gazette’ te staan. Voordien werd de tekst verder in het magazine ‘Popular Mechanics’ gepubliceerd.

De journalisten kunnen dan ook niet anders dan concluderen dat het artikel in kwestie authentiek is en dat het in 1912 in twee kranten en in een magazine is gepubliceerd. Hieruit blijkt dat er in 1912 al wetenschappers waren die rekening hielden met een opwarming van het klimaat op aarde, vanwege de toenemende uitstoot van CO2 in de atmosfeer.

We wisten het in 1912 al

Het artikeltje laat een paar dingen zien. Allereerst is het opvallend dat we, 109 jaar later, eigenlijk nog altijd bezig (moeten) zijn met de bewijsvoering rond klimaatverandering en de oorzaken die eraan ten grondslag liggen. Was er in 1912 nog een zee van tijd om de voor een hanteerbare oplossing van deze problematiek noodzakelijke aanpassingen te doen, nu zitten we middenin de veranderingen van het klimaat die onder meer van de enorme CO2-uitstoot op aarde het gevolg zijn en begint de tijd om die gevolgen nog acceptabel te houden enorm te dringen.

Impasse duurt meer dan een eeuw

Ten tweede blijkt dat het mogelijk is geweest om de impasse rond een probleem, zo complex en ingrijpend als dat van klimaatverandering, meer dan een eeuw in stand te houden. Nog steeds is de keuze om vol met de problematiek aan de slag te gaan en de CO2-uitsoot zover terug te dringen dat de klimaatverandering niet nog verder uit de hand loopt niet onvoorwaardelijk gemaakt. Laten de CO2- grafieken, van de plekken op aarde waar die gemeten worden, wat dit betreft de stille getuigen zijn. Ze stijgen ook nu (zelfs na het coronajaar) hard door, zo hard als altijd.

Tijd van onderzoeken voorbij

Als derde is het eigenlijk ongelooflijk om te zien dat een kort bericht uit een Nieuw-Zeelandse krant in 1912 net zoveel zegt als een lijvig rapport, gebaseerd op vele duizenden onderzoeken, bijna 110 jaar later. De tijd van onderzoeken is voorbij, zou je zeggen. Laten we eindelijk in actie komen en heel snel datgene doen wat toen al gedaan had kunnen worden. Nu het ernaar uitziet dat we net nog de tijd hebben om, wat toen al werd gesignaleerd, nu nog enigszins binnen de perken te houden.