Bron van de Thames is drooggevallen
De officiële bron van de bekende Engelse rivier de Thames is drooggevallen, meldt CNN. Op de plek waar de rivier ontspringt, vlakbij de stad Cirencester in de Engelse Cotswolds, staat geen water meer in de bedding. Je moet nu 8 kilometer verder stroomafwaarts gaan om het eerste water in de rivier te vinden. De droogte in Engeland is de oorzaak.Nu is het niet ongebruikelijk dat het beginpunt van de Thames in de zomer zonder water komt te zitten, zeggen mensen die de rivier kennen. Wat wel bijzonder is, dat je nu pas op 8 kilometer afstand van de bron het eerste water in de bedding aantreft.
De langste?
De Thames, die door Londen stroomt, is de langste rivier van Engeland. Of het ook de langste rivier van Groot Brittannië is, is onderwerp van discussie. Vanaf de bron bij Cirencester is het iets minder dan 350 kilometer tot de monding in de Noordzee. Tel je de lengte van de zijrivier de Churn (die 23 kilometer lang is) erbij op, dan kom je op 369 kilometer.
Officieel is de Severn (die door Wales en Engeland stroomt) nu de langste rivier van Groot Brittannië, met een lengte van 350 kilometer. Zou je de Churn als beginpunt van de Thames nemen, dan is die rivier 369 kilometer lang en dus langer dan de Severn. Maar dan zou het beginpunt van de Thames nu ook niet droog staan, want de bronnen (bij Seven Springs) aan het startpunt van de Churn stromen het hele jaar door.
Droogste julimaand
Net als wij, beleeft ook Engeland een erg droge en zonnige zomer. In het zuiden hebben ze er de droogste julimaand ooit (sinds 1836) achter de rug. Er viel slechts 17 procent van de gebruikelijke hoeveelheid neerslag. Landelijk viel in Groot Brittannië in juli gemiddeld 35 procent van de in die maand gebruikelijke hoeveelheid regen. Dat kwam neer op een hoeveelheid van 23 millimeter. Het is dan ook niet vreemd dat veel rivieren nu laag staan en dat gevolgen van de droogte steeds groter worden. Ergens in de komende weken kan het zover komen dat een landelijke droogte wordt afgekondigd. De eerste maatregelen zijn hoe dan ook al genomen in de vorm van regionale sproeiverboden.
Brenger van de droogte in grote delen van Europa is een hogedrukgebied, dat hardnekkig op de Oceaan ten westen van de Britse eilanden ligt en storingen van de Oceaan tot een noordelijkere koers dan anders dwingt. Regenuitlopers, horend bij de lagedrukgebieden, kunnen onze omgeving niet bereiken en het eventueel ontstaan van buien wordt door de nabijheid van het hogedrukgebied onderdrukt. En zo blijft het maar droog.
Traditioneel heeft Engeland het lastig met zijn watervoorziening. De infrastructuur is er vaak oud, leidingen zijn niet zelden lek en in sommige gebieden gaat meer dan 60 procent van het water alleen al tijdens het transport verloren. Verder houden de Engelsen van onberispelijk groene grasvelden en wordt er in tijden van droogte veel water gebruikt. Het weer deed de afgelopen tijd de rest. In de julimaand werd Engeland door een intense hittegolf getroffen waarin meerdere temperatuurrecords werden verpulverd. Voor de eerste keer in de geschiedenis werd op de Britse eilanden de grens van 40 graden geslecht.
Nieuwe hittegolf
Een nieuwe hittegolf ligt er nu, evenals in ons eigen Nederland, op de loer. Een nieuw hogedrukgebied brengt zon en warmte terug, al wordt volgens de MetOffice (het Engelse KNMI) geen herhaling meer van de extreem hoge temperaturen van afgelopen juli verwacht. Daarvoor staat de zon alweer te laag en zijn de augustusdagen te kort. Warm wordt het echter wel en de droogte in Engeland wordt er alleen maar door verscherpt.
