Poly, was ist los?

Ook gisteren viel dat een aantal mensen op. Hadden we niet sinds kort een stormnamensamenwerking met de Britse en Ierse meteorologische dienst? Wordt er niet elk jaar zo’n mooi namenlijstje vastgesteld voor alle stormen die komen? Inderdaad. Waarschijnlijk kreeg het KNMI hier vragen over, want op Twitter liet men weten:

Waarom niet Antoni? Duitsland heeft dit lagedrukgebied al een naam gegeven. Als een storm die hier impact kan gaan geven al een naam heeft gekregen van een andere Europese groep nemen wij deze naam over.

Belgische Odette

Oké, dat klinkt plausibel en logisch. Anders krijg je natuurlijk allemaal verschillende namen in omloop voor dezelfde storm. Zo gebeurde het bijvoorbeeld ook met storm Odette, in september 2020. Die had haar naam al gekregen van de zuidwestgroep, waar bijvoorbeeld ook België onderdeel van is. Hadden ‘wij’ de naam gegeven, dan had Odette Aiden geheten. Maar het zou in elk geval raar zijn als wij een andere naam als onze zuiderburen zouden hanteren voor dezelfde storm.

Namenparade

Wat is dan het probleem met Poly? Duitsland kreeg er ook mee te maken, toch logisch als we dan hun naam overnemen? Nee. En dat heeft te maken met het Duitse namensysteem. Dat werkt namelijk helemaal anders. Al sinds 1954 krijgen in Duitsland namelijk niet alleen stormen, maar werkelijk alle hoge- en lagedrukgebieden een naam. Het was een idee van Dr. Karla Wege, met de bedoeling om mensen meer overzicht te geven op de weerkaart. De eerste decennia deed men dit vrijwel alleen in Berlijn, totdat er in 1990 heel veel stormen waren. De hevige stormen Vivian en Wiebke maakten dat de rest van Duitsland ook mee ging doen aan de namenparade.

Koop ze nu

Sterker nog: iedereen kan in Duitsland zelfs een hoge- of lagedrukgebied kopen. Voor een paar honderd euro kun je zelf Wetterpate worden, wat we zo’n beetje kunnen vertalen als ‘weergodfather’. Je kunt je eigen naam kiezen, of de naam van je opa, baby of goudvis (mits je goudvis een officieel erkende voornaam heeft: ‘Fluffy’ wordt waarschijnlijk niet geaccepteerd.) De opbrengst gaat naar meteorologisch onderwijs. Zo kun je dus je eigen naam over een weerkaart zien trekken. Je kunt zelfs nu al de hoge- en lagedrukgebieden van 2024 kopen; die van dit jaar zijn bijna allemaal al vergeven.

Aan de beurt

En zo is het ook met de naam Poly gegaan. Er is gewoon door ene Poly Schamann wat geld voor betaald, de naam is in een alfabetisch lijstje terechtgekomen, en was toevallig aan de beurt. Zo zijn ook de volgende lagedrukgebieden al bekend. De volgende heet Quentin – die is al op de kaart te zien – en daarna volgen Ronson en Sandor; die bestaan nog niet. Maar dat is het hem dus: deze namen zijn allang bekend, net als ‘onze’ stormnamen. De naam Poly is niet gegeven omdat het een stormdepressie was, maar omdat het simpelweg het eerstvolgende lagedrukgebied was. Met het lagedrukgebied dat in Duitsland Quentin heet, krijgen wij de komende dagen ook te maken, maar die naam zul je echt niet horen vallen.

Kortom: elk denkbaar lagedrukgebied waar wij mee te maken krijgen, heeft van de Duitsers bij voorbaat al een naam gekregen. En dat gaat al jaren zo.

Onze storm Corrie (31 januari 2022) heette in Duitsland Odette.

Dudley (16 februari 2022) heette in Duitsland Ylenia.

Eunice (18 februari 2022) heette in Duitsland Zeynep.

Franklin (20 februari 2022) heette in Duitsland Antonia.

Darcy (7 februari 2021) heette in Duitsland Tristan.

Al deze Duitse namen waren allang van tevoren bekend, maar zijn in bovenstaande gevallen dus niet door ons overgenomen. Bij Poly gebeurde dat ineens wel, met de verklaring ‘hij had al een naam in Duitsland’. Als we zo gaan beginnen, kan Antoni wel inpakken, en alle anderen tot en met Wouter ook. Want: alle stormen hebben dus al een naam in Duitsland, lang en breed voor ze bij ons in de buurt komen. Dan heeft ons eigen lijstje geen zin meer. En trouwens, op de KNMI-site staat ook nog eens, bij de uitleg over de 5 Europese groepen: "Duitsland behoort niet tot een groep, zij hebben een commercieel systeem voor stormnaamgeving."

Waarom?

Het is ons dus nog steeds een raadsel waarom dit keer wel voor de Duitse variant is gekozen. Op de site van het KNMI staat sinds jaren: “Een storm krijgt een naam bij een code oranje of code rood voor windstoten.” Dat was er. Aan alle voorwaarden was voldaan. Natuurlijk ging het allemaal heel rap. Het lagedrukgebied dat de storm zou worden, verscheen wat plotseling en ontwikkelde zich razendsnel. En zoals we weten werd het weeralarm pas in de ochtend afgegeven, toen het feitelijk al begonnen was. Misschien hebben die factoren iets met de keuze te maken gehad, maar dan nog: waarom geen Antoni?