Nieuw warmterecord op Spitsbergen
Een nieuw hoogstandje van het bijzonder warme weer van dit moment op het Noordelijke Halfrond is de verbreking van het novemberrecord voor de hoogste temperatuur ooit op Spitsbergen. Het gebeurde de afgelopen nacht, net na middernacht, op het meetpunt Reindalpasset, ten zuidoosten van de hoofdplaats Longyearbyen.Het bijzondere van dit temperatuurrecord is dat het middenin de poolnacht werd aangetekend. Tussen 12 en 1 uur steeg de temperatuur in Reindalpasset van 3,9 naar 9,4 graden. Het oude record, gemeten op 6 november 2011 in Ny Alesund, stond op 7,8 graden en werd dus met maarliefst 1,6 graden scherper gesteld.
Wie nu op de Webcam van Longyearbyen kijkt, ziet dat er daar geen sneeuw ligt. Dat is ongebruikelijk in deze tijd van het jaar. Doordat het onder invloed van lagedrukgebieden in de buurt deze maand al wel een aantal keren hard gewaaid heeft, kregen de inwoners van Longyearbyen zelfs met echte zandstormen te maken. Inmiddels is het in het gebied ook nog eens gaan regenen. Heel uitzonderlijk allemaal op een archipel die op de 80ste breedtegraad ligt en in diep winterse sferen zou moeten zijn.
Warme zuidenwind waait ook bij ons
Het warmterecord op Spitsbergen komt van dezelfde warme zuidenwind die ook bij ons waait, tot in het poolgebied doordringt en daar uitzonderlijk hoge temperaturen brengt. Eerder dit jaar werd op Spitsbergen ook al een opvallend warmterecord verbroken. Dat speelde zich af in juli, toen met 21,7 graden de hoogste temperatuur ooit op de archipel werd gemeten. Het kwik kwam toen 4 dagen achter boven 20 graden.
De warmterecords passen in het beeld van een snel veranderend klimaat in het poolgebied. Juist daar wordt het snel warmer, sneller dan op andere plaatsen op aarde. Het gaat met allerlei veranderingen gepaard. Zo smelt tegenwoordig alle sneeuw in de zomer weg, ook van de gletsjers. Vroeger bleef Spitsbergen in de zomermaanden voor een belangrijk deel wit. Verder ontstaat in de winter, doordat het steeds vaker regent, dieper landinwaarts op de bevroren ondergrond een dikke ijslaag die de sneeuw er bovenop voor de rendieren ondoordringbaar maakt. Die kunnen daardoor niet meer bij hun voedsel komen.
